تخمین بهره وری با حل مسأله ی تورش همزمانی برای برخی صنایع منتخب ایران (1386-1380)

در مطالعات تجربی مرتبط با اندازه گیری بهره­ وری معمولا ازالگوی سولو برای محاسبه ­ی بهره وری استفاده می­ شود.  این الگوها که اکثراً به روش OLS برآورد می­ شوند، مسأله­ ی تورش همزمانی و تورش ناشی از انتخاب نهاده ­ها را نادیده می ­گیرند.  این مسأله می ­تواند منجر به تورش دار شدن تخمین­ های مربوط به ضرایب عوامل تولید و در نتیجه تورش دار شدن تخمین­ های بهره ­وری گردد.  در این مقاله ضمن بررسی روش شناسی مرتبط با اندازه گیری بهره ­وری و سپس انتخاب یک الگوی اقتصاد سنجی مناسب برای حل مسأله ­ی همزمانی بین اجزاء اخلال و نهاده ­های تولید، با به کارگیری داده­ های در سطح بنگاه، بهره وری کل عوامل تولید برای 10 کد ISIC2 در دوره­ ی 86-1380 برآورد گردید.  نتایج نشان می­ دهد که متوسط نرخ رشد بهره­ وری برای 10 کد ISIC2 مورد بررسی برابر 79/1  درصد است.  بیشترین نرخ رشد بهره ­وری در سال 1381 (62/9 درصد) و کمترین نرخ رشد بهره وری در سال 1382 (98/3- درصد) می ­باشد.